ماده ی ۲ قانون تامین اجتماعی
ماده ی ۲ قانون تامین اجتماعی به تعاریف و کلیات مربوط به قانون تامین اجتماعی اشاره می کنند. این ماده شامل تعریف بیمه شده، خانواده بیمه شده، کارگاه، کارفرما، مزد یا حقوق یا کارمزد، حق بیمه، بیماری و حادثه است. همچنین در این ماده از تشکیل سازمان تامین اجتماعی و شخصیت حقوقی، استقلال مالی و اداری آن سخن به میان می آید
این ماده به شرح زیر می باشد.
متن کامل ماده ۲ قانون تامین اجتماعی به شرح زیر است:
> تعریف: ۱ ـ بیمه شده شخصی است که رأساً مشمول مقررات تامین اجتماعی بوده و با پرداخت مبلغی بعنوان حق بیمه حق استفاده از مزایای مقرر در این قانون را دارد. ۲ ـ خانواده بیمه شده شخص یا اشخاصی هستند که به تبع بیمه شده از مزایای موضوع این قانون استفاده میکنند. ۳ ـ کارگاه محلی است که بیمه شده به دستور کارفرما یا نماینده او در آنجا کار میکند. ۴ ـ کارفرما شخص حقیقی یا حقوقی است که بیمه شده به دستور یا بحساب او کار میکند. کلیه کسانیکه بعنوان مدیر یا مسئول عهده دار اداره کارگاه هستند نماینده کارفرما محسوب می‌شوند و کارفرما مسئول انجام کلیه تعهداتی است که نمایندگان مزبور در قبال بیمه شده بعهده میگیرند. ۵ ـ مزد یا حقوق یا کارمزد در این قانون شامل هر گونه وجوه و مزایای نقدی یا غیر نقدی مستمر است که در مقابل کار به بیمه شده داده می شود. ۶ ـ حق بیمه عبارت از وجوهی است که بحکم این قانون و برای استفاده از مزایای موضوع آن بسازمان پرداخت می گردد. ۷ ـ بیماری، وضع غیر عادی جسمی یا روحی است که انجام خدمات درمانی را ایجاب می کند یا موجب عدم توانائی موقت اشتغال بکار می شود یا اینکه موجب هر دو در آن واحد می گردد. ۸ ـ حادثه از لحاظ این قانون اتفاقی است پیش بینی نشده که تحت تاثیر عامل یا عوامل خارجی در اثر عمل یا اتفاق ناگهانی رخ می دهد و موجب صدماتی بر جسم یا روان بیمه شده می گردد. ۹ ـ غرامت دستمزد به وجوهی اطلاق می شود که در ایام بارداری، بیماری و عدم توانائی موقت اشتغال بکار و عدم دریافت مزد یا حقوق بحکم این قانون بجای مزد یا حقوق به بیمه شده پرداخت می شود.
ماده ۳ قانون تامین اجتماعی
موضوع این قانون شامل موارد زیر می‌باشد:
- الف - حوادث و بیماری‌ها
- ب - بارداری
- ج - غرامت دستمزد
- د - از کار افتادگی
- ه - بازنشستگی
- و - مرگ
این ماده بیان میکند که بیمه شده و خانواده او در صورت بروز هر یک از این موارد، از مزایای تامین اجتماعی برخوردار خواهند شد. برای مثال، در صورت بیماری یا حادثه، بیمه شده می‌تواند از خدمات درمانی و غرامت دستمزد استفاده کند. یا در صورت بازنشستگی یا مرگ، بیمه شده یا خانواده او می‌توانند از مستمری یا معاش بهره‌مند شوند.
مشمولین قانون تامین اجتماعی
مشمولین قانون تامین اجتماعی عبارتند از:
- افرادی که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد یا حقوق کار میکنند. این شامل کارگران، کارمندان، روزمزد بگیران، معلمان، پزشکان، وکلای دادگستری، روحانیون و ... می‌شود.
- صاحبان حرف و مشاغل آزاد که به صورت داوطلبانه به سازمان مراجعه کرده و حق بیمه خود را پرداخت میکنند. این شامل کشاورزان، دامداران، صنعتگران، بازرگانان، خدمات دهندگان و ... می‌شود.
- دریافت‌کنندگان مستمریهای بازنشستگی، از کار افتادگی و فوت که به عنوان بیمه شده یا خانواده بیمه شده از مزایای تامین اجتماعی برخوردار می‌شوند.
این مشمولین بر اساس ماده ۴ قانون تامین اجتماعی تعیین شده اند.
ماده ۲۸ قانون تامین اجتماعی:
ماده ۲۸ قانون تامین اجتماعی، درباره منابع درآمد سازمان تامین اجتماعی و نحوه پرداخت حق بیمه از طرف بیمه شده، کارفرما و دولت است. متن کامل ماده ۲۸ به شرح زیر است:
۱- حق بیمه از اول مهرماه تا پایان سال ۱۳۵۴ به میزان بیست و هشت درصد مزد یا حقوق است که هفت درصد آن به عهده بیمه شده و هجده درصد به عهده کارفرما و سه درصد به وسیله دولت تأمین خواهد شد.
۲- درآمد حاصل از وجوه و ذخایر و اموال سازمان.
۳- وجوه حاصل از خسارات و جریمه های نقدی مقرر در این قانون.
۴- کمکها و هدایا.
تبصره ۱- از اول سال ۱۳۵۵ حق بیمه سهم کارفرما بیست درصد مزد یا حقوق بیمه شده خواهد بود و با احتساب سهم بیمه شده و کمک دولت کل حق بیمه به سی درصد مزد یا حقوق افزایش مییابد.
تبصره ۲- دولت مکلف است حق بیمه سهم خود را به طور یکجا در بودجه سالانه کل کشور منظور و به سازمان پرداخت کند.
تبصره ۳- سازمان باید حداقل هر سه سال یکبار امور مالی خود را با اصول محاسبات احتمالی تطبیق و مراتب را به شورایعالی گزارش دهد.
ماده ۳۰ قانون تامین اجتماعی
ماده ۳۰ قانون تامین اجتماعی، درباره وظیفه کارفرمایان در کسر و پرداخت حق بیمه از کلیه وجوه و مزایای بیمه شده است. متن کامل این ماده به شرح زیر است:
ماده ۳۰- کارفرمایان موظفند از کلیه وجوه و مزایای مذکور در بند ۵ ماده ۲ این قانون حق بیمه مقرر را کسر و با اضافه سهم خود به سازمان پرداخت نمایند.
تبصره- ارزش مزایای غیرنقدی مستمر مانند مواد غذایی، پوشاک و نظایر آنها طبق آیین نامه ای که به پیشنهاد هیئت مدیره به تصویب شورای عالی خواهد رسید به طور مقطوع تعیین و حق بیمه از آن دریافت می گردد.
ماده ۳۳ قانون تامین اجتماعی
ماده ۳۳ قانون تامین اجتماعی، درباره مهلت پرداخت حق بیمه توسط کارفرمایان است. متن کامل این ماده به شرح زیر است:
ماده ۳۳- کارفرمایان موظفند حق بیمه را در مهلت مقرر به سازمان پرداخت نمایند. مهلت پرداخت حق بیمه برای کارگران ماهانه و برای کارگران روزمزدی هفتگی است. در صورتی که کارفرما حق بیمه را در مهلت مقرر پرداخت نکند، ملزم به پرداخت جریمه تأخیر خواهد بود. جریمه تأخیر برای هر روز تأخیر برابر با یک درصد از مبلغ حق بیمه است.
ماده ۳۴ و ۳۶ قانون تامین اجتماعی، درباره مسئولیت کارفرمایان در کسر و پرداخت حق بیمه از کلیه وجوه و مزایای بیمه شده و مهلت و جریمه تأخیر آن هستند. متن کامل این دو ماده به شرح زیر است:
ماده ۳۴- کارفرمایان موظفند از کلیه وجوه و مزایای مذکور در بند ۵ ماده ۲ این قانون حق بیمه مقرر را کسر و با اضافه سهم خود به سازمان پرداخت نمایند.
تبصره- ارزش مزایای غیرنقدی مستمر مانند مواد غذایی، پوشاک و نظایر آنها طبق آیین نامه ای که به پیشنهاد هیئت مدیره به تصویب شورای عالی خواهد رسید به طور مقطوع تعیین و حق بیمه از آن دریافت می گردد.
ماده ۳۶- کارفرما مسئول پرداخت حق بیمه سهم خود و بیمه شده به سازمان می‌باشد و مکلف است در موقع پرداخت مزد یا حقوق و مزایا سهم بیمه شده را کسر نموده و سهم خود را بر آن افزوده به سازمان تأدیه نماید. در صورتی که کارفرما از کسرحق بیمه سهم بیمه شده خودداری کند شخصاً مسئول پرداخت آن خواهد بود تأخیر کارفرما در پرداخت حق بیمه یا عدم پرداخت آن رافع مسئولیت و تعهدات سازمان در مقابل بیمه شده نخواهد بود.
تبصره- بیمه شدگانی که تمام یا قسمتی از درآمد آنها به ترتیب مذکور در ماده ۳۱ این قانون تأمین می‌شود مکلفند حق بیمه سهم خود را برای پرداخت به سازمان به کارفرما تأدیه نمایند ولی در هر حال کارفرما مسئول پرداخت حق بیمه خواهد بود.
مفاصا حساب ماده ۳۸ تامین اجتماعی
مفاصا حساب ماده ۳۸ تامین اجتماعی، یک گزارش مالی است که سازمان تامین اجتماعی برای قراردادهایی که مشمول این ماده هستند، صادر می کند. این گزارش نشان می دهد که پیمانکار یا کارفرما چه مقدار حق بیمه باید برای کارکنان خود پرداخت کند و چه مقدار از آن را پرداخت کرده است. این گزارش به صورت غیرحضوری و الکترونیکی از طریق سامانه خدمات الکترونیک و غیرحضوری سازمان تامین اجتماعی به نشانی Eservices.tamin.ir ارائه می شود. برای دریافت این گزارش، پیمانکار یا کارفرما باید شماره کارگاهی و حساب کاربری در این سامانه داشته باشد و فرم درخواست و تعهدنامه را تکمیل کند. سازمان تامین اجتماعی بعد از بررسی قرارداد و مدارک مربوطه، مبلغ مورد نیاز پرداختی را تشخیص می دهد و در صورت تأیید پیمانکار یا کارفرما، مفاصا حساب را صادر می کند.
ماده ۳۳ قانون تامین اجتماعی
- ماده ۳۳ قانون تامین اجتماعی می‌گوید که حق بیمه کارآموزان باید به نسبت مزد یا حقوق آنها پرداخت شود و در هر حال میزان حق بیمه در این مورد نباید از میزانی که به حداقل مزد یا حقوق تعلق می‌گیرد کمتر باشد.
- در صورتی که مزد یا حقوق کارآموزان کمتر از حداقل دستمزد باشد، پرداخت مابه‌التفاوت حق بیمه سهم کارآموز به عهده کارفرما خواهد بود.
- این قانون تنها برای کسانی که مشمول قانون کار هستند اعمال می‌شود و سایر شرکت‌ها و افراد ممکن است شامل مقررات متفاوتی باشند.
به نظر می‌رسد که شما می‌خواهید بدانید که آیا می‌توانید در دو یا چند کارگاه همزمان کار کنید و از مزایای تامین اجتماعی بهره‌مند شوید.
به طور کلی، اشتغال همزمان در دو یا چند کارگاه ممنوع نیست، اما شرایط و مقررات خاصی را دارد. براساس ماده ۳۴ قانون تامین اجتماعی، در صورتی که بیمه شده برای دو یا چند کارفرما کار کند، هر یک از کارفرمایان مکلف اند به نسبت مزد یا حقوقی که می‌پردازند حق بیمه سهم بیمه شده را از مزد یا حقوق او کسر و به انضمام سهم خود به سازمان پرداخت نمایند. این امر باعث می‌شود که بیمه شده از مزایای تامین اجتماعی مانند بیمه درمان، بیمه بیکاری، بازنشستگی و غیره بهره‌مند شود.
اما باید توجه داشت که اشتغال همزمان در دو یا چند کارگاه ممکن است بر روی میزان حقوق بازنشستگی بیمه شده تأثیر منفی داشته باشد. زیرا برای محاسبه حقوق بازنشستگی، میانگین دستمزد ۱۲۰ ماه پایانی بیمه شده در نظر گرفته می‌شود. اگر بیمه شده در دو یا چند کارگاه کار کند و مجموع درآمد او از حداکثر مبلغ قابل بیمه‌شدن بیشتر باشد، سازمان تنها تا حد مذکور حق بیمه را دریافت میکند و بیشتر از آن را در محاسبه حقوق بازنشستگی لحاظ نمی‌کند.
بنابراین، اشتغال همزمان در دو یا چند کارگاه مزایا و معایبی دارد که بیمه شده باید آنها را در نظر بگیرد.
ماده ۶۲ قانون تامین اجتماعی
ماده ۶۲ قانون تامین اجتماعی، درباره مدت و میزان پرداخت غرامت دستمزد ایام بیماری به بیمه شدگان است. بر اساس این ماده، اگر بیمه شده بر اثر حادثه یا بیماری حرفه‌ای قادر به کار نباشد، از روز اول می‌تواند غرامت دستمزد دریافت کند. اما اگر بیماری عادی باشد و بیمه شده بستری نشود، غرامت دستمزد از روز چهارم پرداخت می‌شود. غرامت دستمزد تا زمانی که بیمه شده قادر به کار نباشد و از کار افتاده شناخته نشده باشد، ادامه خواهد داشت. میزان غرامت دستمزد بستگی به داشتن یا نداشتن همسر یا فرزند یا پدر و مادر تحت تکفل دارد. اگر بیمه شده تحت تکفل داشته باشد، غرامت دستمزد معادل سه چهارم آخرین مزد یا حقوق روزانه او است. اگر بیمه شده تحت تکفل نداشته باشد، غرامت دستمزد معادل دو سوم آخرین مزد یا حقوق روزانه او است. مگر اینکه بیمه شده بستری شود که در این صورت غرامت دستمزد معادل یک دوم آخرین مزد یا حقوق روزانه او است. اگر بیمه شده برای معالجه به شهرستان دیگری اعزام شود، علاوه بر غرامت دستمزد، هزینه اقامت و مسافرت هم پرداخت می‌شود.
ماده ۶۷ و ۶۸ قانون تامین اجتماعی
ماده ۶۷ و ۶۸ قانون تامین اجتماعی ، درباره مزایای زایمان برای بیمه شدگان و همسران آنها است. بر اساس این مواد، اگر بیمه شده یا همسر او برای زایمان بستری شود، سازمان تامین اجتماعی هزینه درمان و زایمان را پرداخت میکند. همچنین، بیمه شده یا همسر او می‌تواند برای هر روز بستری در بیمارستان، غرامت دستمزد معادل یک دوم آخرین مزد یا حقوق روزانه او را دریافت کند. مدت زمان پرداخت غرامت دستمزد برای زایمان، حداکثر شصت روز است. اگر بیمه شده یا همسر او برای زایمان بستری نشود، سازمان تامین اجتماعی مبلغی را به عنوان کمک زایمان به او پرداخت میکند. میزان کمک زایمان برای هر فرزند، معادل دوازده برابر حداقل مزد روزانه کارگر ساده در مناطق مختلف است. اگر بیمه شده یا همسر او بیش از یک فرزند به دنیا بیاورد، میزان کمک زایمان برای هر فرزند اضافی، معادل شش برابر حداقل مزد روزانه کارگر ساده در مناطق مختلف است.
ماده ۷۰تا۷۳ از کار افتادگی قانون تامین اجتماعی
از کار افتادگی یکی از تعهدات پیش بینی شده در قانون تامین اجتماعی است که برای بیمه شدگانی که قدرت کار خود را به طور کلی یا جزئی از دست داده باشند، مستمری یا غرامت پرداخت می‌شود. از کار افتادگی ممکن است بر اثر بیماری یا حادثه ایجاد شود. برای تشخیص از کار افتادگی، نظر کمیسیون‌های پزشکی مذکور در ماده ۹۱ قانون ملاک است. میزان مستمری یا غرامت بستگی به درصد کاهش قدرت کار، علت از کار افتادگی، سابقه پرداخت حق بیمه و آخرین مزد یا حقوق روزانه بیمه شده دارد.
غرامت نقص عضو ماده ۷۴ قانون تامین اجتماعی
غرامت نقص عضو یکی از حقوق بیمه شدگانی است که در اثر حادثه ناشی از کار بین ۱۰ تا ۳۳ درصد توانایی کار خود را از دست داده باشند. میزان این غرامت بر اساس ماده ۷۴ قانون تامین اجتماعی، عبارت است از ۳۶ برابر مستمری استحقاقی مقرر در ماده ۷۲ این قانون ضرب در درصد ازکارافتادگی. مستمری استحقاقی نیز بر اساس مزد یا حقوق متوسط بیمه شده و سنوات پرداخت حق بیمه محاسبه می‌شود. برای دریافت غرامت نقص عضو، باید نظر کمیسیون پزشکی موضوع ماده ۹۱ قانون تامین اجتماعی را داشته باشید.
ماده 91 قانون تامین اجتماعی
ماده ۹۱ قانون تامین اجتماعی، درباره تشکیل کمیسیون‌های پزشکی برای تعیین میزان از کار افتادگی جسمی و روحی بیمه شدگان و افراد خانواده آنها است. این کمیسیون‌ها شامل کمیسیون‌های بدوی و تجدیدنظر پزشکی هستند که ترتیب تشکیل و تعیین اعضا و ترتیب رسیدگی و صدور رای آنها بر اساس جدول میزان از کار افتادگی و آئین نامه‌ای است که به تصویب شورای عالی می‌رسد. نظر کمیسیون‌های پزشکی موضوع این ماده، ملاک تعیین حقوق و مزایای بیمه شدگان در موارد از کار افتادگی، نقص عضو، معلولیت و مرگ است.